- armātus
- armātus adj. with sup.
[P. of armo], armed, equipped, in arms: consuli armatus obstitit: plebes, S.: classes, V.: cohors, Ta.: milia armata quinquagenta, soldiers, Cs.: quasi armatissimi fuerint: facibus, L.: ursi unguibus, O.—As subst m., armed men, soldiers: in eo loco conlocati: decem milia armatorum, N. — Fig., under arms: animum retinere, hostility. — Furnished, equipped, provided: parati, armati animis: spoliis Latreus, O.
* * *Iarmata -um, armatior -or -us, armatissimus -a -um ADJarmed, equipped; defensively armed, armor clad; fortified; of the use of armsIIarmati N Marmed man (usu. pl.), soldierIIIarmatus N Mtype of arms/equipment, armor
gravis armatus -- heavy-armed troops
Latin-English dictionary. 2013.